Miris starih knjiga

Međunarodni (University College London + Univerza v Ljubljani) tim stručnjaka se pozabavio problemom propadanja starih knjiga. Organski materijali od kojih su knjige napravljene (papir, tinta, ljepila…) reagiraju na toplinu, svjetlost i vlagu u okolini, te  polako degradiraju. Identificiranje i mjerenje hlapivih proizvoda te degradacije je važno za određivanje odgovarajuće zaštite starih knjiga.

Informacija za one koji vole miris antikvarijata i knjižnica: headspace analizom hlapivih produkata degradacije je konstatirano da iznad poznatog mirisnog dojma ustajalosti, karakterističnog za stare knjige, lebde travnate note s kiselkastom komponentom i primjesom mirisa vanilije. Što se ove vanilijaste komponente tiče, valja reći da se vanillin (često korišten u prehrambenoj i farmaceutskoj industriji, te u industriji sredstava za čišćenje i parfema) proizvodi od lignina, ko-proizvoda u procesu proizvodnje papira.

Rezultati potrage za popularnim mirisima kažu da je miris vanilije (prepoznatljiv, bogat, slatkasto-balzamično-začinski s drvenasto kumarinskom podlogom) u samom vrhu te liste. Dakle, dio privlačnosti antikvarijata bi se mogao protumačiti i olfaktornim dojmom koji prati boravak u tim prostorima.